اهل بیت
بازرگانی در عصر ظهور: رسول الله ص فرمودند: از نشانه های قیامت(ظهور مهدی ع )این است که مال و ثروت همانند سیل در میان مردم به جریان می افتد –علم و دانش ظاهر می شود و بازرگانی گسترش یافته شکوفا می گردد. بازوی حضرت: هنگام تولد امام زمان ع حکیمه خاتون او را بغل کرد و به پیشگاه پدر بزرگوارش تقدیم کرد .حکیمه خاتون مشاهده نمود که با نور روی بازوی مبارک حضرت نوشته شده(جائ الحق و زهق الباطل).وبسیاری طبیعی بود که از نور-روی بازوی گرامی اش نوشته شود(و تمت کلمه ربک صدقا و عدلا). باسط: در ((هدایه))و((مناقب)) از القاب حضرت مهدی ع شمرده شده است. بانوی کنیزان: امام مجتبی ع می فرمایند: ((نهمین فرزند برادرم حسین ع پسر بانوی کنیزان است که خداوند عمر او را طولانی گرداند.انگاه با قدرت خود او را به صورت جوان چهل ساله ظاهر می نماید-تا دانسته شود که خداوند به هر چیز قادر است. باهله: طایفه ای هستند که مردم ان با حضرت قائم ع به نبرد می پردازند و حضرت با انان می جنگد.باهله طایفه ای منسوب به ((باهله بن اعصر)) میباشد.عربهی در ان روزگار از پیوند با این قبیله خودداری می کردند زیرا افراد شرافت مند و محترمی در میان انان نبودند و طایفه باهله مردمی پست بودند. بتریه: یکی از فرقه های زیدیه بوده که از پیروان کثیر النوی می باشند.انان در اسلام یا کفر عثمان شک دارند و عقاید مشابهی به سلیمانیه دارند.در مسائل دینی بیشتر پیرو ابو حنیفه هستند.گروهی از انان نیز پیرو شیعه هستند.امیرالمومنین ع می فرماید: ((هنگامی که حضرت قائم ع قیام کند به سوی کوفه رهسپار می شود.در انجا ده هزار تن که انان را بتریه می نامند در حالی که لاح به دوش گرفته اند جلو حضرت را می گیرند و می گویند :از همان راهی که امده ای بازگرد.زیرا ما به فرزندانه فاطمه نیازی نداریم.حضرت شمشیر می کشد و همگی را از دم تیغ می گذراند.)) نیایش عارفانه 1.خدایا بر من ببخشای ان کردارهایی را که تو بر انها داناتری و اگر من به سوی انها باز ایم تو نیز بخشایش خویش بر من ار و به سویم باز ای و بیامرزیم 2.خدایا-بر من ببخشای انچه را که عهد بستم و تو مرا وفا کننده ی به انها نیافتی. 3.خدایا-بر من ببخشای که با زبانم بر تو تقرب جستم و به سویت امدم –اما دلم با زبانم همراهی نکرد (و به غیر تو رو نهاد). 4.خدایا –بر من ببخشای : اشارتهای ناروای چشم را. وبیهوده گوییهای گفتار را وخواهشهای ناشایست دل را و لغزشهای نابایست زبان را فروتنی نردبان شرف و بزرگی است. کسی که نفس خویش را شناخت با ان جهاد کند. هر که عاقل را ضایع کند ضعف عقل خویش را نشان داده. میوه جدل دشمنی است. ان که نفسش حریص شد در حال توانگری ذلیل گشت. برای انکه دنیا را شناخت سزاوار است که بدان بی رغبت و از ان روی گردان باشد. اگر بردبار نیستی پس خود را به بردباری وادار.پس کم است کسی که به طایفه ای شبیه گردد.مگر انکه نزدیک است که از انان گردد. هرکه سفر را یقین کند برای کوچ کردن اماده گردد. شدته کینه از شدت حسد است. برای عاقل سزاوار نیست که گام بردارد مگر برای سه چیز :بهرای در معاد –اصلاح معاش-یا لذتی در غیر حرام. هرکه به خدا چنگ زند هیچ شیطانی به او زیان نرساند..
| Design By : Pichak |
